Met een, zoals ze schrijft, ´niet zelfgemaakte maar wel zelfgekochte´ kaart. Werk van Anco Brouwers. En Christina kent mij zo goed, dat ze weet dat ik uren naar deze kaart kan kijken, want ik vind haar werk echt geweldig.
Ondertussen smelt het sneeuw vlijtig in de potjes:
Janny vroeg me nog wat ze kon doen zonder enorme investeringen in spullen te doen die ze nu niet in huis had. Ik heb hier oude potjes batikverf gebruikt die bij mijn marktplaatskoopje zaten, ook prima spul, en 30 jaar na dato nog prima bruikbaar.
Maar heb je nou echt helemaal niks in huis, denk dan eens aan de dylon-tinnetjes van de drogist. Dat is ook procion verf maar een warmwater variant. Dus alles werkt hetzelfde (soda in de lap, sneeuw met verfpoeder erop), maar na afloop moet je het emmertje even in een afgesloten bakje in je magnetron zetten en kort verwarmen. Of in de rijstkoker een tijdje of een andere manier om het warm te krijgen. En dat weer af laten koelen, dan is dat ook wel gefixeerd.
Dylon is natuurlijk veel te duur om structureel mee te gaan verven, maar voor een keertje uitproberen of het wat voor je is, prima geschikt! Ik ga eens kijken wat er van mijn lappen geworden is!
Dylon is natuurlijk veel te duur om structureel mee te gaan verven, maar voor een keertje uitproberen of het wat voor je is, prima geschikt! Ik ga eens kijken wat er van mijn lappen geworden is!
3 opmerkingen:
Niet alleen jij kan uren naar die kaart kijken, bij een TT heb ik me staan vergapen aan deze quilt, geweldig mooi,gr.mia ps leuke staalkaart
Je hebt me weer geïnspireerd: ook hier staat de sneeuwverf op de verwarming.
Mooi werk van Anco Brouwers, en ook weer een prachtige verfkaart!
Spannend hoor de emmertjes!
Een reactie posten