Soja Was

We hadden nog niet alles gehad, want diezelfde middag experimenteerden we ook nog wat met Coldwax en Sojawas.

Soja was wordt in vlokken aangeleverd en kun je smelten in een (jam)potje in warm water (rijstkoker komt weer van pas ;-).

Coldwax of Kaltwachs is kant en klaar en wordt vloeibaar verkocht in potjes, die je over kunt gieten in flacons als je er mee wilt schrijven.

Twee andere middelen, houtlijm, en wateroplosbare kinderlijm, heb ik hier in het midden ook nog even meegetest. Na het opbrengen, heeft het 24 uur gedroogd. Daarna met verdikte procion eroverheen geverfd, laten drogen voor 24 uur en uitgespoeld / drogen / strijken. Hier zie je goed de verschillen:



en in het eindresultaat:



Met de sojawas nog wat verder geexperimenteerd nu het toch vloeibaar en warm was. Met de zijkant van een afwasborstelspons, gestempeld.



Dat leverde dit op:


Conclusie, scherpe lijnen zoals in handschrift werkt misschien niet goed omdat de sojawas heel snel uitvloeit, maar voor stempeltoepassingen, is het wel een heel fijn spul. Beide wassoorten gaan er bij hogere temperaturen (60 gr) weer uit in water. Kan in de wasmachine, en dat is ook aan te raden, gezien het vettige randje wat er in je aanrecht komt te staan ;-).

Spelen met bloempap

En de serie ´creatief met Marrie-Jette´ gaat nog even door, want ik leerde ook nog met een bloempapje werken.

Hiervoor maak je bloem met water aan tot een yoghurtdik papje. Daarna kun je er een figuur mee spuiten met een flacon. Dit moet minimaal 1 dag maar liever meer dagen drogen tot het keihard is. En nee, even in de oven is geen optie, dan gaart het wel, maar het moet echt uitdrogen.



Vervolgens procion gemengd met verdikker en een beetje soda-ash, zodat de verf stroperig wordt en niet te waterig want dan zou je de bloempap weer op gaan lossen. De vlakken gevuld met een bruine kleur:



Dit in plastic inrollen zodat de soda-ash zijn werk kan doen, en anderhalve dag later uitgespoeld:



Mooi he? Ik had het niet verwacht maar het werkt heel goed.
Ook geleerd van Marrie-Jette, de hele lap insmeren met bloempap:



Dit weer op laten drogen tot het keihard is, en dan laten craqueleren door het voorzichtig te breken her en der.



Dan met dezelfde verdikte procionverf eroverheen, goed soppen in de barsten:



Laten staan in plastic voor minimaal 24 uur en dan uitspoelen. Dat lijkt meer werk dan het is, want als de bloempap echt hard is opgedroogd trek je er zo hele stukken vanaf. Maar goed ook, want je wilt niet alles in je afvoerputje hebben!



Daarna nog maar even in de wasmachine gedaan voor een mini-wasje, gedroogd en gestreken. Zo ziet het er nu uit:



Mooi subtiel he? Weer wat geleerd! Volgende keer Sojawas.

Ipad hoes

Inmiddels zijn de mini-mandela´s opgegaan in een hoes voor de ipad, lees er meer over op het Berninablog.

Stof marmeren

Als je Marrie-jette en mij bij elkaar zet, dan kunnen we niet anders dan experimenteren. Als we nou..., of we kunnen ook...

Dat wetende had ik een pakketje om stof te marmeren laten staan tot ze erbij zou zijn.










Dit zat er in het doosje, Alum (ik denk iets van aluin) om de stof voor te beitsen. Methocel, waar je een dikke gelpuddig van maakt in een schaal, en 6 flesjes met verf.



De gel moet minimaal een half uur staan om in te dikken maar ik denk dat het gerust nog wat langer had gemogen. En daar gingen we, druppeltjes verf op de gel, en dan maar wachten en met een stokje patroontjes trekken. Het ging niet altijd even soepel, sommige kleuren gingen makkelijker dan andere en dat zal wel alles met de viscositeit te maken hebben. We moeten echt nog wat vaker oefenen ;-). Maar de 6 lapjes die we gemaakt hebben, zijn wel plaatjes. Echte kostbaarheden voor kleine projecten. Hier de foto´s van drie, de andere drie staan bij Marrie-Jette, klik hier.

NB. Met dit pakketje kun je denk ik nog 5x aan de slag, dus 30 lapjes A4 in totaal. Voor de gel gebruik je maar 4 eetlepels op 4 liter water, dus dat gaat niet zo snel.

















Het is wel bijzonder, want je legt het lapje op de gel met verf, de verf wordt direct opgezogen, je trekt je lapje er in 1 beweging weer af, spoelt het af onder de kraan en hangt het te drogen. Daarna nog even strijken en alles is gefixeerd. We zaten echt gebiologeerd te kijken naar dit proces!

Volgende blog experimenten met coldwax, sojawas en bloempap ;-).

Nog meer fototransfer

Dit blog is eigenlijk ook mijn ´proefjesarchief´. Met de tips onder het blog van gisteren, en off-line van Marrie-Jette om hetzelfde met verdunde houtlijm te proberen, heb ik drie varianten onder elkaar gezet.



De eerste is de speciale foto-transfer-pasta. De tweede de medium gel (Waarvoor dit normaal gesproken dient weet ik eigenlijk niet, is het iets uit de verfwereld? Weet iemand dat?). En de derde verdunde houtlijm

Ik heb het dit keer met een plamuurmes opgebracht, voor wat meer egale verwerkind. De medium gel heeft het het allerbeste gedaan, dus daar hoef je geen speciale fototransferpasta voor te kopen. De verdunde houtlijm doet wel wat maar niet echt lekker, het is ook lastig om de bovenlaag hiervan af te rubben, ik denk dat de lijm teveel in het papier trekt.



Heb ook nog wat glazen flesjes op een transparante stof ´getransferred´, wat is dat toch leuk, transparant op transparant.

Foto transfer

Op het blog van Christina las ik laatst over gel transfer / paper lamination. Dat moest ik natuurlijk ook uit proberen. Bij de Patchworkshop kocht ik ´Image transfer´ pasta

Deze op een lapje katoen met een haarverfkwast aangebracht en een foto uit een tijdschrift erop geplakt. Na een nachtje drogen, de achterkant opgeruwd met een stukje schuurpapier. Vervolgens het papier natgespoten en de bovenkant er met mijn vingers afgeruwd/rold. De foto zit er nu op in een soort ruwe verffinish, leuk!





Verfvriendin Marrie-Jette was gistermiddag bij me, en samen hebben we nog een poging gedaan op een stukje polyester organza. De organza gaat wel wat bubbelen als de lijm erop komt maar al met al lukte het toch.





Het grappige was dat bij de organza, de ´andere´ kant het mooiste was geworden. Dus eigenlijk kijk je nu door de organza naar de foto.



Marrie-Jette knipte creatief als altijd, twee foto´s in elkaar:



De stof is redelijk soepel gebleven en kan zo weer verder verwerkt worden, ik vond het een superleuke techniek Christina, bedankt!

Borduurgaren verven

Borduurgaren verven is supermakkelijk, laat de streng borduurgaren een half uurtje in een soda/zoutoplossing inweken (tot het naar de bodem zakt zeg maar).
Dan drijfnat in een bakje of op een stuk magnetronfolie en de procionverf in de gewenste kleuren erop druppelen of met een (spons)kwastje aanbrengen.




De geduldigen onder ons, wachten dan een dagje, maar ik heb het in de magnetron gezet, (met het deksel erop!), 30 seconden vol vermogen, en dan een uurtje af laten koelen. Misschien was het eerste bakje (wat eruit ziet of er een verfbom in ontploft is) (oh ja, echt afdekken he!!), wel iets langer dan 30 seconden (weet het wel zeker).

Maar dat hindert allemaal niks, de verf en de katoen kunnen er wel tegen, alleen lopen de kleuren dan meer door elkaar.

Uitgespoeld, even in heet water met kleurfixatie, weer uitgespoeld, laten drogen en op een kartonnetje gewikkeld.
















Met een stekenboek in de hand, ben ik direct aan mijn stekenlap begonnen, wat is dat toch een heerlijk werkje! Dit is op een lap bourettezijde, dat is wat groffer van structuur en zijde is fijn om in handen te hebben.



Dezelfde dag kreeg ik nog een verzameling borduurgaren in allerlei kleuren van de moeder van een goede vriend. Ook al is het eens geverfd, je kunt er gewoon nog een keer overheen verven op deze manier. Het verlevendigt het garen en dat is niet alleen leuker om te zien in het eindresultaat maar ook leuker om mee te werken. Deze waren oorspronkelijk 100% turquoise en zijn met deels donkerblauwe procion en roze toermalijn-procion nog mooier geworden:



Als je borduurzijde in handen hebt, denk er dan om, om de soda te vervangen door de azijn! En de streng even af te binden op 1 plek. Maar dit is borduurkatoen die al als streng verkocht wordt!

Kantshawl

Even wat anders tussendoor, op de handwerkbeurs kocht ik een streng handgeverfd kantgaren (eh, niet één eigenlijk maar goed, dat is een ander verhaal ;-) bij Astrid´s Dutch Obsessions (die nu ook een echte winkel in Zwolle heeft!). Van deze 100 grams streng van 800 meter, kon je een complete shawl breien, nou dat klopte op naalden 3,5!









Ik heb de drie kleuren uit de streng zo goed en zo kwaad als het ging bij elkaar gerold, en geprobeerd de rijen af te wisselen. Dat lukte, maar de volgende keer zou ik ´m zo achter elkaar doorbreien.

Het is een gratis patroon wat je hier kunt vinden. Als ik er niet op gewezen was op de stand, had ik het patroon ongetwijfeld snel overgeslagen maar in deze combinatie vind ik het heel geslaagd. En het is de allermakkelijkste kantshawl die ik ooit gebreid heb, telkens 50 steken op zetten en terugbrengen naar 1, in dezelfde volgorde. Dat is nou echt een werkje voor op de bank. Als iemand een Nederlandse vertaling wil, mail me dan maar even, dan stuur ik je die (verfvirus@gmail.com). Ik kan hem hier niet plaatsen ivm. copyrights enzo.




Nu heb ik weer even niks te doen ;-), maar gelukkig trof ik gisteren in de opruimbak van onze lokale stoffenzaak allemaal strengetjes borduurgaren aan voor 50 cent, dat is leuk om zelf te verven! Zeker omdat je een gratis ebook/pdf kunt downloaden bij Quilting Arts met handstitch technieken voor quilters:
http://www.quiltingdaily.com/How-to-Hand-Sew/

De voorkant ziet er onwaarschijnlijk saai uit, maar de binnenkant is absoluut de moeite waard.

Arabische lente

Afgelopen winterseizoen heb ik deelgenomen aan de Op weg naar Artquilten-groep van Marjon Hoftijzer (klik hier voor alle seizoenscursussen). Ik heb er niet veel over geblogd zodat ik in alle rust kon uitzoeken wat bij mij past en wat niet, en vooral ook wat mijn stijl is of zou kunnen zijn.




Aan het eind van deze avonden, kwam de vraag of we mee wilden doen met een expositie met als thema Mensenrechten in de week van Amnesty International half mei.
Een poosje erover nagedacht, en na wat schuiven in Photoshop op deze compositie uitgekomen (foto over een gesneeuwverfde lap geprojecteerd). Dit als uitgangspunt genomen en werkelijk iedere stap van deze quilt in proeflapjes uitgewerkt en gedocumenteerd. Nieuw voor mij om zo te werken maar het voelde wel degelijk en ik kwam zo niet voor verrassingen te staan die me anders wel eens doen afhaken. Uiteindelijk heb ik zo ook met meer motivatie gewerkt dus dat houden we er in!


Het touwtje in de roestpoeder was één van de laatste stapjes, als je de foto ziet, begrijp je waar ik die voor nodig had: roestig prikkeldraad!









Mijn quilt heet Arabische lente, met als onderschrift, het aftellen is begonnen. Het slaat terug op de ontwikkelingen in Egypte en Libië, waarbij het frisse lentegroen staat voor de hoop, zich niets aantrekkend van de door mensen opgelegde vrijheidsbeperkingen die roestig zijn geworden door de tijd.

Verven met roest

Ik was de foto´s aan het opruimen en kwam een serie roestfoto´s tegen van een tijdje geleden die ik nog niet heb laten zien op dit blog. En daarmee sluit ik mooi aan bij een aantal roestprojecten van andere bloggers, dus hier zijn ze:



Om een ijzeren huls gevouwen en uiteinden in binnenste gepropt.



Dubbelgevouwen en strak om een ijzeren staaf gerold

Een roestig wiel van een oud naaimachinetafeltje uit de tuin:


Met die laatste ben ik ook gaan naaien (oeps, echt knetterhard op de donkere stukken, denk om je naald en machine):



Mijn eerste driedimensionale textielwerk (denk niet dat je het een quilt mag noemen, zit geen tussenlaag in/achter):



Wil je ook een lap roesten? Neem dan een lap katoen, week deze even voor in water met azijn (50/50) en pak het roestige voorwerp in met de drijfnatte lap. In een plastic zak, paar dagen laten broeien. Deze hebben 14 dagen gelegen maar dan krijg je wel ondoordringbare stukken roest op je lap... mooi maar moeilijk te verwerken.
Ik heb ergens ook nog een gietijzeren deurmat die erg goed uit de ´roest´ kwam, als ik die vind post ik die ook nog.

Nu weer verder met mijn roestige draadje...

PS. Dank je wel voor je reactie Hannie, ik denk dat het te maken heeft met de mate van roesten. Als je het 14 dagen laat liggen, krijg je echt roestplakkaten, zie deze detailfoto:



Dat is echt ijzer geworden en niet meer weg te krijgen met wassen. Maar wel supermooi, dus ja, het is een keuze ;-). Wil je er mee naaien, dan niet te lang laten liggen of af en toe even kijken.