Breakdown printing resultaten

Vorige week heb ik in een workshop bij Wil Opio Oguta, mijn zeefraam volgelegd printpasta met daarin voorwerpen, en een week later was het zeefraam gedroogd en konden we gaan printen. Ik heb als verfpoeder, Azuriet (gegarandeerd succes) en Robijn genomen.

Het grappige is, sinds ik Robijn telkens als ´opmaak´mogelijkheid gebruik, geeft het nergens meer rode puntjes. Niet bij sneeuwverven, en niet in de printpasta. Kennelijk als het echt de kans krijgt om op te lossen, is het geen probleem! En dan maakt het wel hele mooie kleuren...

Hier de resultaten van 5 afdrukken:






Dit is overigens ook in de volgorde van het printen, dus de eerste twee zijn lichter dan de derde en vierde, dat komt omdat de opgedroogde printpasta eerst weer week moet worden. De laatste wordt weer lichter, en dat komt omdat de verharde printpasta in de zeef dan uitgeput dreigt te raken.
De vouwen in de laatste lap worden trouwens veroorzaakt omdat ik gestapeld heb, met plastic ertussen. Bij die laatste heb ik in haast het plastic erop gelegd en niet strak, dat zie je op de lap die erboven ligt. Toeval dus, maar voor herhaling vatbaar.

Zelfs de druiplap die de hele week onder het zeefraam lag, is mooi:


Mijn printpasta zakte vrij snel door mijn raam heen, dus wellicht moet ik het de volgende keer wat dikker maken maar de resultaten zijn wel goed. Ik had gedacht dat dit eenmalig was (om een keer gedaan te hebben), maar ik vind het een hele leuke techniek, dus wordt vervolgd.